Dr. Reinier van Twisk voert in onze kliniek de (kleine) chirurgische behandelingen uit. Onze cliënten omschrijven dr. Reinier van Twisk als een zeer deskundige man, die rust en vertrouwen uitstraalt.
Om Reinier beter te leren kennen hebben we hem 10 vragen gesteld. Nieuwsgierig naar zijn antwoorden? Lees het in deze blog.
1. Wat maakt dat je gekozen hebt om plastisch chirurg te worden?
Dat is heel lang geleden. Na het behalen van mijn artsexamen in 1977 ben ik eerst een half jaar huisarts geweest. Daarna heb ik de opleiding Algemene Chirurgie gedaan. Als assistent liep ik stage bij een plastische chirurg en die deed veel handchirurgie. Ik heb onderzoek gedaan naar peesletsels in de hand en dat is ook gepubliceerd. Toen dacht ik: dit is een mooi vak.
2. Wat waren jouw specialisaties als plastisch chirurg?
Borstreconstructies, microchirurgie, handchirurgie en schisis (hazenlip). Het is niet zo dat ik me alleen maar met mijn specialisaties bezig hield. Daarnaast voerde ik uiteraard de algemene chirurgische ingrepen uit. Maar binnen de maatschap in het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem waar ik werkte had ieder wel zijn eigen specialisaties.
3. Waar sta je voor in je werk?
Wat mij aantrekt in het werk is het technische gedeelte. Ik sta voor kwaliteit van werk. Ik wil gewoon de beste zijn. Ik ga bijvoorbeeld binnenkort nog in Rotterdam meekijken naar een operatietechniek voor het sluiten van grote defecten in het hoofd-hals gebied. We hebben een kindje in Peru die heeft een mediale gezichtsspleet en de arts heeft geprobeerd om de kaakhelften weer dichter bij elkaar te krijgen, maar dat lukt bijna niet. In oktober/november ga ik weer naar Peru en wil ik de kaakhelften sluiten. Ik wil gewoon de beste zijn voor mijn patiënt. En ik wil blijven leren. Ik heb het idee dat me dat een beetje jonger houdt.
4. Wat kenmerkt jou als arts?
Ik heb oog voor de problemen van de patiënt. Niet alleen voor hetgeen waar iemand voor komt, maar ook voor de andere dingen/problemen die in het leven voorkomen. Je moet als arts toch een bepaalde vorm van empathie hebben en niet alleen de clinicus zijn die zijn kunstje doet. Ik hoop dat ik dat heb.
5. Wat is een bijzonder moment in je carrière?
Ik heb een serie fibulatransplantaten gedaan met een orthopeet van de St. Maartenskliniek in Nijmegen. Deze ingrepen zijn uitgevoerd bij kinderen die zijn geboren met een breuk in het bot van het onderbeen en dat wil niet helen. Wat we gedaan hebben, als eerste van Nederland, is dat we uit het andere been kuitbeen hebben gehaald met de bijbehorende bloedvaten. Die hebben we in het zieke been gezet en daar de bloedvaten weer aangesloten. Als je dan na een half jaar rontgenfoto’s ziet van zo’n been dan zie je geen verschil meer tussen het bot en het transplantaat (het bot wat is overgezet). Dat vond ik heel bijzonder. We hebben destijds ongeveer 10 operaties gedaan. Dat was 40 jaar geleden en tegenwoordig is een fibulatransplantaat veel normaler.
6. Welke nevenactiviteiten heb je gedaan of doe je nog?
In 1984 ben ik voor Stichting InTreS met een team naar India gegaan om daar brandwondpatiënten te behandelen. Dit was na de ontploffing van de Union Carbite fabriek in Bhopal. Een collega die ik kende via een Duitse plastisch chirurgische vereniging was daar geweest om brandwondpatiënten te behandelen. Hij gaf aan dat een klein ziekenhuis in het dorpje Amarkantak op zoek was naar
een plastisch chirurg. Toen ben ik daar met een team naartoe gegaan met het idee om gewoon even te kijken of het wel zin had om daar te gaan werken. Lang verhaal kort, 10 jaar lang zijn we met twee teams, één ging in het voorjaar en één in het najaar, naar India gegaan en hebben daar meer dan 1000 patiënten geopereerd. Na 10 jaar was het daar klaar omdat er grote ziekenhuizen in de
buurt kwamen die de medische hulp konden verlenen. Ik heb daar nog plaatselijke artsen opgeleid.
In 1995 ben ik met het Rode Kruis drie weken naar Bihac geweest in Bosnië. Daar hebben we drie weken lang mensen met oorlogsverwondingen behandeld, met name zenuwletsels. Als arts kijk je vanuit een ander perspectief, maar ik vond Bihac wel zwaar moet ik zeggen. Als je over de parkeerplaats liep dan schopte je zo tegen een kogel aan bijvoorbeeld. Toen wij daar kwamen hadden ze net de operatiekamers van de kelder weer naar de eerste verdieping verplaatst omdat het toen relatief veilig was. Dat vond ik wel heftig. Het erge was dat daar nog steeds veel mijnen lagen en veel vlinderbommen. Die zien eruit als een stukje speelgoed en veel kinderen pakten zo’n ding op. Dus er kwamen nog elke dag kinderen binnen met ernstige verwondingen.
Rond 2010 werd ik door Marjan van Mourik gebeld. Zij is de grondlegger van de Stichting Paz Hollandesa en zij wilde graag met mij bespreken wat ik voor deze stichting kon doen. Vanaf dat moment ben ik eerst één keer per jaar en daarna twee keer per jaar naar Arequipa (Peru) gegaan om daar schisiskinderen te opereren. Behalve het afgelopen jaar i.v.m. de coronapandemie. In november 2021 ga ik weer. Ik weet niet of ik dan in mijn eentje ga of met een team. Dit is afhankelijk van de eventuele quarantaine verplichting die dan bij terugkomst in Nederland geldt.
Ik heb een vak wat zich leent voor dit werk. Heel veel specialismen in de geneeskunde kunnen dat niet eens. Wat moet bijvoorbeeld een internist in India doen. En het past bij mij om dit te doen.
7. Hoe is het voor jou om bij Huidkliniek COSMED te werken?
Wat ik leuk vind is dat je zoveel soorten mensen ziet. Het hele scala aan mensen, niet alleen de cliënten, maar ook de mensen die hier werken. Juist die kleinschaligheid is natuurlijk fantastisch. De sfeer, de onderlinge verhoudingen en de collegialiteit zijn goed. Dat maakt het leuk om hier te werken. Voor mij is het werk belangrijk, maar de werksfeer zeker ook.
8. Wat vind je belangrijk als mensen een ooglidcorrectie overwegen?
Dat men niet te hoge verwachtingen heeft van een bepaalde ingreep. Heeft iemand te hoge verwachtingen dan probeer ik dat een beetje te temperen. Het is namelijk nooit perfect. Er is altijd wel wat. Een litteken heeft even nodig. Wees geduldig en doe kalm aan. Veel mensen denken, juist omdat het een ingreep is die veel wordt gedaan, dat het een fluitje van een cent is. Maar dat is niet zo. Het is een medische ingreep. Veel mensen zien om hen heen dat mensen een ooglidcorrectie hebben ondergaan, maar zien niet de week na de ingreep. Of mensen die ineens denken dat ze 20 jaar jonger worden doordat ze hun oogleden laten corrigeren. Die heb je ook. De eerlijkheid is belangrijk. Eerlijk advies geven. Stel dat we zomaar iedereen die een ingreep overweegt zouden helpen. Dan krijg je ontevreden cliënten.
9. Sinds wanneer voer je ooglidcorrecties uit?
Sinds 1983.
10. Hoeveel ooglidcorrecties heb je uitgevoerd?
Ik heb geen idee. Dat zijn er honderden. In de tijd dat ik in het ziekenhuis werkte deed ik ten opzichte van nu minder ooglidcorrecties. Nu ligt hier mijn focus op.
Bij Huidkliniek COSMED heb ik al meer dan 100 ooglidcorrecties uitgevoerd. Het gaat allemaal vanzelf. De aantallen zeggen me niet zoveel.
Gratis adviesgesprek
Wil je weten of een (kleine) chirurgische ingreep iets voor jou is? Plan dan een gratis en vrijblijvend adviesgesprek met Dr. Reinier van Twisk om de mogelijkheden te bespreken. Want mooi jezelf zijn verdien je!
Wij staan je ook graag te woord via 0316 – 20 90 04
Dr. Reinier van Twisk
Wil je meer weten over dr. Reinier van Twisk? Lees dan hier verder.
